به گزارش راه کشتی، در آوردگاه جهانی زاگرب 2025 بعد از دوازده سال یک بار دیگر جشن قهرمانی کشتی آزاد به خانه آمد. این موفقیت غرورآمیز را باید به کشتی گیران، کادرفنی و مجموعه فدراسیون شادباش گفت.
یک: شادمانی و غصه قسمت جدا ناپذیر از زندگی هر انسانی می باشد که هر روز به طریق مختلفی با آن مواجه می شود. برتری و شکست در هر رقابت ورزشی موجب فراهم شدن ابتهاج و آزرده شدن بخش عظیمی از جامعه می گردد. در آوردگاه جهانی زاگرب ۲۰۲۵ بعد از دوازده سال یک بار دیگر جشن قهرمانی کشتی آزاد به خانه آمد. این موفقیت غرورآمیز را باید به کشتی گیران، کادرفنی و مجموعه فدراسیون شادباش گفت. دستاوردی که در جای خود غرورانگیز و تفاخر است ولی جدا از این سرافرازی همچنان ضعف های واضح از این رقابت مشاهده شد و چنانچه به بهانه این افتخار سترگ بر اصل موضوع سرپوش گذاشته شود ممکن است در بلند مدت چالش هایی بوجود آید.
دو: بدون تردید رحمان عموزاد در ۶۵ کیلوگرم ستاره بی بدیل کشتی آزاد کشورمان در این رقابت ها بود. بعد از شکست در فینال المپیک ۲۰۲۴ مقابل کوتارو کیوکا ژاپنی، برای صف آرایی دوباره با این کشتی گیر چشم بادامی و تلافی باخت، برق در چشمان ش موج می زد و یک سال شبانه روز منتظر این فرصت بود برای رسیدن دوباره پای گذاشتن به چکاد قهرمانی. در زاگرب یکی از بهترین دوران کشتی خود را به همراه مهدی تقوی (دارنده دو مدال طلای جهان) مربی تیم که بطور اختصاصی وظیفه آماده سازی او برعهده داشت به اجرا گذاشت . با کنار گذاشتن تک‌نسخه معجزه‌آسای همیشگی اش، این بار با چند تاکتیک مناسب با توجه به شیوه کشتی گرفتن رقبا اتخاذ نمود و راه گریز رهایی از این گرفتاری برای خاژی موراد اف قرقیزی، ریل وودس آمریکایی، سوجیت هندی، پیمان بیابانی از کانادا مسدود کرد و عطش بی‌پایانش برای برتری با ایجاد موقعیت‌های و ظرافت‌های تکنیکی چشم‌نواز آنها را به مسلخ کشاند تا در پیکار نهایی با کیوکا حریف توانمند برای نشان زرین پنجه افکند. تقوی باهوش خاطره فراموش نشدنی فینال ۲۰۱۱ استانبول مقابل تاتسوهیرو یونمیتسو در کالبد روح رحمان نهادینه کرد و با اجرای چند باره اجرای فن کنده کشی، کشتی گیر ژاپنی را مقهور هنرنمایی خود کرد و همه را مسحور کرد تا آن کابوس پاریس تمام شود .
سه: روح انتقام‌جویی در امیرعلی آذرپیرا زبانه می کشید و توانست طلسم شکنی کند تا مقابل آخمد تاژودین اف دارنده طلای المپیک ۲۰۲۴ و جهانی ۲۰۲۳ در نیمه نهایی ۹۷ کیلوگرم به برتری برسد و بعد از دو سال کشتی گیر بحرینی طعم شکست را بچشد. آذرپیرا برخلاف جدال او در میعادگاه المپیک پاریس، به خوبی راه بردن حریف متوجه شده بود و با یک استراتژی متفاوت و برنامه ریزی کارآمد برای شش دقیقه جدال نفس گیر اندیشیده بود. آنالیز درست و لحظه به لحظه در جای گذاری و جابجایی ها حریف و ذهن هوشمندانه و سنجیده امیرعلی برای خنثی کردن حمله های رقیب ، او را به سوی رستگاری رسانید تا یک نقطه عطف در دوران قهرمانی او به یادها بماند. اما فینال درمصاف با کایل اسنایدر آمریکایی تا نزدیکی مدال طلا گام برداشت و تنها پانزده ثانیه فاصله داشت تا آن را لمس کند و می توانست از این فرصت ناب نهایت استفاده کند و تا سال ها از این شکوه لذت ببرد و همه جا نقل محافل کند ولی افسوس حسرت آن هیچگاه از یاد نخواهد رفت و پایانی که کادرفنی برای این رویا در سر می‌پروراند منتهی نشد. بسیار تعجب آور می باشد که وقتی آذرپیرا می تواند درآخرین ثانیه ها بخوبی زیرگیری کند، چرا این حرکت در طول کشتی دیده نشد، ضعف آشکار مربیان در این نبرد برای اتخاذ تاکتیک شفابخش مشهود بود.
