کارآمدی جمعی به عنوان باورهای مشترک یک گروه درباره ظرفیت‌های گروه در سامان بخشیدن و انجام اعمالی که برای رسیدن به پیشرفت مطلوب مورد نیاز است، در نظر گرفته می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی کارآمدی جمعی براساس سبک‌های شخصیتی مربیان رشته کشتی با تأکید بر نقش مداخله‌گر اضطراب اجتماعی بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و راهبرد آن توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مربیان رشته کشتی شهر تهران به تعداد 510 نفر بودند که از بین آنها 220 نفر با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان حجم پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه اضطراب اجتماعی ایلینا جرابک (۱۹۹۶)، پرسش‌نامه پنج عاملی شخصیت نئو و پرسش‌نامه خودکارآمدی جمعی شرر و همکاران (1982) شامل 102 پرسش بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون رگرسیون و همبستگی و از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که کارآمدی جمعی براساس اضطراب اجتماعی و سبک‌های شخصیتی مربیان رشته کشتی قابل پیش‌بینی است. بنابراین، احتمالاً کارآمدی جمعی می‌تواند در برقراری ارتباط اجتماعی با هدف موفقیت در بین مربیان کشتی مؤثر باشد.
