پاهای کشتی گیر باید طوری روی تشک قرار گیرند که وزن بدنش از طریق قوس پا به سمت سینه پای او پخش شود. تمامی مفاصل متحرک خمیده هستند. زانوی کشتی گیر و مفاصل ران در زیر شانهها و در یک وضعیت متعادل روی مرکز ثقل بدن او قرار گرفتهاند. محور بلند بدن او (تنه) متمایل به سمت جلو و به حالت صاف است. ستون مهرهها در وضعیت مستقیم قرار گرفته و به سمت راست یا چپ منحرف نشده اند. شانه های کشتی گیر در حالت گارد نسبت به تنها به حالت عمود نگه داشته شدهاند. سرکشتی گیر به سمت بالا نگه داشته شده و به سمت تشک پایین نمیافتد. بازوی او نزدیک به بدن و موازی با ستون فقرات قرار گرفتهاند. ساعدها طوری در مقابل بدن او قرار گرفتهاند که با بازوها زاویه 90 درجه میسازند.
این وضعیتها طوری طراحی شده تا گروههای عضلات اصلی را در وضعیتی عملی نسبت به مرکز ثقل بدن و حداکثر استفاده از عضلات قرار دهند.
مجموعهی ذهن، عضلات، عصب و قلب باید در حالتی آرام باشند تا بتوانند حمله کنند و یا از خود عکس العمل نشان دهند.
کشتی گیر باید اوقات زیادی را صرف فراگیری ایستادن و گارد گرفتن صحیح بنماید تا بتواند کشتی بگیرد و از فشارهای عاطفی، روانی و جسمانی رها شود.